Define işaretlerini çözmek hiçte kolay değildir. Bunun en önemli nedenlerinden biri her dönem insanının mantığı ve kullandığı ölçülerde değişiklikler olmasıdır. özellikle enzade, kulaç, arşın vb. uzunluk ölçüleri arkaik, klasik ve helenistik dönemlerde bariz şekilde değiştiğini görüyoruz.
Definecilerin bir önceki işarette yaşanmış olduğu tecrübe diğer işarette farklılık göstermesindeki nedende budur. İşaret aynıdır lakin gömen kişi ve mantığı ve gömüldüğü dönemlerdeki uzunluk ölçüleri çok farklıdır. Örnek olarak antik yunan alfabesinde her harfin bir sayısal karşılığı vardır. Bizim kayalara oyma, yontma ve kabartma şeklinde yapılan işaretlerin aslında bir çoğu grek ve latin alfabesinin ta kendisidir. Bu alfabelerin bazıları antik kentlerde süsleme için, bazılarında define, mezar ve oda gibi benzer amaçlara hizmet eder.
Omaga işareti ( Ω ω ) dediğimiz işaret aslında yirmi dört harfli Yunan Alfabesinin sonuncu harfidir. Türkçe’deki O sesi gibidir. büyük O yada uzun O da diyebiliriz. Bu harf arazide karşımıza çıktığı zaman direk define işareti olarak yorumlarız. Evet define işaretidir hemde her omega işareti bir küp’ü temsil eder.
Arazide bir O harfi bulursanız buda bir define işaretidir. O harfi aslında yunan affabesinin 15. harfidir. ( ? ? ) adıda omikrondur. Bununda türkçe karşılığı yine omega gibi o sesine eş değerdir. Omega ile arasındaki tek fark omega uzun (büyük) olarak okunur. Omikron ise kısa ve küçük harf olarak sözcük akışındaki yerini alır.. 2 omikron yan yana geldiğinde ise omega olarak okunur. Yani arazide yan yana 2 tane O harfi ile karşılaşırsanız zaman bunu omega olarak yorumlayabilirsiniz.
Arazide tek O harfi ile ( Ο ο ) karşılaşırsanız bu kesin define işaretidir. Lakin O harfi alfabede küçük harf olduğu için defineside küçüktür. Her bir Omega bir küp’ü temsil ederken omikron işaretleri sadece bir keseyi temsil eder. Buda kaya altı kaya içi şeklinde basit bir gömme şekli ile saklanır. Nasıl alfabede omega büyük harf omikron küçük harftir. Arazidede ise omega büyük define, omikron ise küçük define olarak karşımıza çıkar.
Not: O harfrleri halka ve çember işaretleriyle karıştırılmamalıdır.
Bu değişim tabiki günümüz definecilerine çok büyük sıkıntılara yol açmaktadır. Bu sıkıntıyı aşmamız için işaretin hangi medeniyete ve daha önemlisi hangi döneme ait olduğunu bilmemiz kesinlikle şattır. Bu döneme ait ölçüler, inanışlar, yaradılış ve varoluş konusundaki düşünceler dikkate alınarak işaretlerdeki mantık yakalanabilir. Buda bizim emareye ulaşmamıza yardımcı olur.
Bu değişikliklerdeki bir diğer örneği yine omega işareti üzerinden yapabiliriz.
Hıristiyanlıkta İncil’de geçen “Alfa benim, Omega da Benim” – yani İlk benim, Son da benim- sözlerinden kaynaklanan sonluk inanışı vardır. Alfa Yunan alfabesinin ilk harfi, omega ise son harfidir. Bu mantık üzerinden yola çıkarsak arazide karşılaştığımız bir omega işaretinin son nokta olduğunu anlayabiliriz. Tabiki bu gömen kişinin mantığıyla-da ilişkili olduğu için bu omega işareti her zaman son noktayı vermez. Bazende sona doğru bir yolculuktan bahseder. Buda bizim bölgede patika yol aramamıza veyada belirli bir mesafe kat etmemiz gerektiğini anlatabilir. Define arayan insanların bu tür önemli noktaları bilmesi şattır. Aksi takdirde yanlış yerde yaptığı çalışmalarla vaktini ve parasını boşa harcaması kaçınılmazdır. Evinin ve ailesinin ilgisinden çalınarak kazanılan bu önemli vakitlerin cahilce yapılan işlerle boşa harcanmamalıdır.
Yine önemli konulardan biride nasıl harflerin sayısal değeri varsa her sayınında bir anlamı olmasıdır. Çağlar boyunca sayıların gizemini inceleyen ve sonuçlar çıkartan çeşitli numeroloji sistemleri vardır. Antik dönemde kullanılan sayıların anlamları henüz tam olarak çözülüp yayına girmemiş olsada Antik çağ Yunan filozofları sayıların matematik işaretlerinin dışında mistik yansımaları olduğunu yazmışlardı. Yine Pythagoras’a ait bir yazıda şöyle denmektedir : “ Dünya sayıların gücü üzerinde kurulmuştur.” Sayıların anlamı bir konuda birim ifade etmeleridir. Bu ifade içinde kalite konusunda bir şey yoktur.
Örneğin 2 elma 2 elma daha 4 elma eder dersek 2 ile 4 arasındaki fark yenecek daha fazla elma olduğudur. Burada basit olarak 2 ve 4 arasında başka bir düşünce tarzına göre olumluluk farkı ortaya çıkar.
Mistik. mistisizminde diyebilirsiniz. Mistisizmin gizemlere katılan kişi ve gizemlere katılım anlamına gelen mysteria terimiyle ilişkilidir. Tam olarak gözleri kapatıp hislerinizi kullanmaktır. Definecilerin burada anlaması gereken bazı işaretleri çözüm için gözleri ve dudaklarını kapatarak düşünceye dalmasıdır. Şunu bilmenizde fayda var tarihin büyük bölümünde mistik ve felsefi düşünce birbirleriyle yakından ilişkili olmuştur.
Ancak günümüzde mistisizm sözcüğü Eleusis gizemlerinden daha çok Neoplatoncu manevi gerçek veya Tanrı ile doğrudan deneyim olarak kabul edilmektedir. Sezgi veya içe bakış yoluyla özdeşleşme veya yeni bir idrak düzeyine varma anlamında kullanılmaktadır. Bu deneyim yoluyla insanlar bilgeliğe ulaşılır. Sizin yapmanız gereken gözlerinizi kapatıp derin düşünceye dalarak hislerinizi ön plana çıkarmanız. Gerçi bunu yapabilmeniz için ermiş olmanız gerekli. Böyle bir define bulma yöntemi yok denilecek kadar az olsada bilmenizde fayda var..
Son olarak işaret ve sembolleri defineci arkadaşların birbirine karıştırmasıdır. İşaret ve sembol birbirinden farklıdır. Sembol belli bir düşünceyi ve olguyu ifade ederken, işaret ise bir düşünceden çok bir hareketi veyada eylemi ifade eder. Semboller hakkında bilinmesi gereken bir husus da, bir sembolün birden fazla anlamı olabileceğidir. İşaretler ise tek bir harekete odaklıdır. Size yapmanız gereken tek bir hamleden bahseder…
arazide karşılaştığınız her oymayı işaret olarak görmenin yanlış olduğunu bilmeniz için yazdım.
Define İşaretleri o kadar detaylı bir sistemdi ki, yukarıdaki yazdıklarımın tümüyle ilişkili olabilir. Bununla beraber birde işaretlerin uğradığı değişiklikler var. Örnek olarak üçgen, kare, daire bunlar temel işaretlerdi. Daha sonra üzerine yeni işaretler eklenerek geliştirilirdi. İç içe iki üçgen, daire içinde kare, kare içinde daire ve benzeri gibi işaretler birleştirilerek yeni işaretler üretildi. Bunun en hatırdaki örneği yuvarlak oymalar zamanla geliştirilip kare ve üçgen şekillere çevirildi.
İlk çağlarda her mezar için yuvarlak oyma yapılırdı zamanla ölen kişiler arasında statü farkı olunca işaretler arasındada statü farkı olması düşünüldü. Ve statü yüksek kişiler için yuvarlaklar kare ve üçgen şeklinde tasarlanmaya başladı.
Hayvanlara gelince. Köpek, baykuş, karga, geyik vesayre, Bu tür hayvansal işaretler aslında doğanın dolayısıyla evrenin sistemini anlatmak için birebirdir. Genelde her hayvan bir kişiliksel özelliği veya bir erdemi anlatır. Mesela baykuş sembolü bilgeliğin sembolünü anlatmak için kullanılmıştır. Baykuş çizimi ile ilahi bilgelik, gözlemleme şarttır. Mesela dere yanına bir baykuş konduğunda, suyun bilgeliği anlatılmak istenirdi. şifalı su vs. gibi.
