Peri masalları çocuklara ejderhaların var olduğunu söylemez. Çocuklar ejderhaların var olduğunu zaten biliyorlar. Peri masalları çocuklara ejderhaların öldürülebileceğini söyler .
Eski Akdeniz medeniyetleri için , bu canavarların hikayeleri sanatı, edebiyatı ve kültürü güçlü bir şekilde etkiledi – bu yüzden mitolojik canavarların madeni paralarda görünmesi şaşırtıcı değil. Korkunç koruyucular veya kahramanların yenilmiş kurbanları olarak canavarlar, madeni para ve hizmet ettikleri hükümdarları kazıyan zanaatkârlar için güçlü görsel semboller sağladı.
Yunanistan’ın Girit adasındaki Knossos sikkelerinde görünen Minotaur’u düşünün .
Herakles (daha çok Latince adı Herkül ile bilinir ), klasik mitolojinin şampiyon canavar avcısıydı. Herakles bir çılgınlık içinde ailesini öldürdü; bu suçu kefaret etmek için bir dizi kahramanca görev üstlendi.
Gümüş stater ön yüzde arasında Phaistos’un Girit gösterileri Herakles Hydra savaşmaya.
Maximian’ın muhteşem bir Roma altın aureus’unda görülüyor : “Herkül solda duruyor, Lernaean Hydra’yla savaşıyor, sopası yukarı kaldırılmış ve hydra’nın kafalarından birine vurmaya hazırlanıyor.
– Hesiod (yaklaşık MÖ 750 – 650)
Büyülü uçan at Pegasus’a binen kahraman Bellerophon , canavarın boğazına sapladığı bir mızrağa saplanan kurşun bloğu ile ateş püskürten Chimaera’yı (veya Chimaira ) öldürdü . Ateş kurşunu eriterek canavarı boğdu.
Klasik mitolojide, Cerberus (veya Kerberos ), ölüler diyarına açılan kapıyı koruyan dev, vahşi, üç başlı bir köpektir.
Üç efsanevi kız kardeş, Medusa , stheno ve euryale olarak bilinen Gorgon’dan , bunların görme insanları taşa döndü o kadar korkunç, saçlar için, zehirli yılanlar kıvranıp almıştı. Kahraman Perseus, aynaya benzer bir kalkan kullanarak, doğrudan taşlaşmış manzaraya bakmaktan kaçınmak için Medusa’nın kafasını kesti ve kupa kafasını , kendi kalkanına takan tanrıça Athena’ya sundu.
Klasik sanatta grifonlar bir aslan gövdesine ve bir kartalın baş ve kanatlarına sahiptir, uzun kulakları ve başlarının üzerinde zürafa boynuzu gibi bir topuz vardır. Oturan grifonlar genellikle hazineleri ve mezarları koruyarak tasvir edildi.
Halk bilimci ve tarihçi Adrienne Belediye Başkanı , griffin efsanelerinin Orta Asya’da eski altın arayıcıları tarafından bulunan gagalı dinozor fosillerine dayandığına dair tartışmalı bir teori önerdi .
Eski kaynaklar, canavar Skylla’nın (veya Scylla’nın ) görünüşü konusunda hemfikir değiller . Homeros’un Odyssey’in (MÖ 700 civarında) 12. Kitabının 85-92. Satırlarında erken bir anlatım var :
Sicilya’nın güney kıyısındaki müreffeh Akragas şehri, modern koleksiyoncular tarafından çok değer verilen en güzel antik sikkelerden bazılarını yarattı. Gümüş tetradrahminin tersi (MÖ 413), şehrin simgesel yengeçini Skylla [16] tasviri ile eşleştirir .
Bir atın başı ve bir balığın kuyruğu ile kanatlı hipokamp (veya hipokamplar ) genellikle deniz tanrılarının arabalarına koşuyordu. Bir hippokampusundaki Fenike şehir paralar görünür Byblos bir savaş gemisi birlikte, .
Modern madeni paralar bazen deniz sembolü olarak bir hipokamp kullanır. Anısına çıkarılan klasik 1915 altın çeyrek kartal On Panama-Pasifik Exposition in San Francisco , zarif kızı ( “ Columbia ”, kadın kişileştirme Amerika’da ) bir hippokampusundaki arkasında uzanır .
Sentorlar , bir insanın başı ve gövdesi ile bir atın arka kısmına sahip bileşik canavarlardır. Klasik mitolojide centaurlar hakkında derin bir kararsızlık vardır. Bir yandan bilge ve asildirler, genç kahramanların öğretmenleri ve koruyucuları olarak hizmet ederler. Öte yandan, vahşi ve düşmanca olabilirler.
Yunan heykeltraşlığının en ünlü eserlerinden biri , Atina’daki Parthenon için oyulmuş bir dizi panel (MÖ 447-442) olan ve erkeklerle sarhoş attorlar arasındaki efsanevi bir kavgayı tasvir eden “Centauromachy” .
